We hebben de verhalen in de media en van kennissen die ondernemers zijn wel gehoord: zelfstandig ondernemen en flexwerken in het huidige tijdsbestek is pittig. Wij wilden jullie een kijkje in ons leven geven en laten zien wat wij de afgelopen periode hebben geleerd. Dit keer: Tessa Wiegerinck, fotografe.
Wat heb je van jezelf ontdekt wat je nog niet wist?
“Ik ben er in geslaagd om een prettige routine voor mezelf te ontwikkelen. Ik heb baat bij structuur. Dat is nieuw. Er zijn veel opdrachten weggevallen in deze periode en ook veel andere zaken. Deze nemen normaal veel ruimte in in mijn hoofd en dat zorgt voor haast. Daar heb ik nu geen last van. Deze routine betekent niet dat ik alles op een bepaalde tijd doe, maar wel zoveel mogelijk in een bepaalde volgorde. Zelfs voor het slapengaan, en dat werkt deze periode goed voor me.”
“Bijzonder om te leren is dat er eigenlijk vrij weinig dingen zijn die ik echt mis. Natuurlijk een aantal mensen, het maken van portretten en muziekfotografie. Ik schrijf elke avond op wat me opviel aan de dag, eigenlijk net zoals ik fotografeer, en wat er bijzonder was aan de dag. Om daar maar eens even bij stil te staan. Het is eigenlijk meteen een document van deze periode en het bereidt me ook voor op de volgende dag, want er staan ook dingen op die ik wil gaan doen.”
Wat was het meest zinvolle dat je geleerd hebt?
“In mijn hoofd is het altijd druk. En ook in de rustigere periode waar we nu inzitten, is de drukte niet afgenomen. Ik ben dus altijd met meerdere dingen tegelijk bezig. En dat beseffen is een belangrijk leermoment waardoor ik nu ook makkelijker grenzen aan kan geven. Ik weet door deze periode wat echt belangrijk voor mij is en welke personen het belangrijkste voor me zijn.”
Het maken van conceptueel werk is in de fase van experimenten. 
Pink Panther achter een deur in ons isolatie dorp. Deze foto maakt deel uit van mijn documentaire fotoserie over deze tijd. 
Wanneer ik portretten maak zoek ik naar een bepaalde kwetsbaarheid. Tijdens deze isolatie experimenteer ik hiermee in zelfportretten.
Zijn er veranderingen in je manier van werken?
“Ja, dat wel. Ik werk gestructureerder nu ik ook veel zaken voor mezelf kan doen. Ik heb veel plezier aan mijn werk, maar ben ook kritischer: wat ga ik nu wel en niet doen, ook qua techniek. Ik wil dat straks ook weer vasthouden als ik opdrachten krijg. Ik leer nu mijn grenzen goed aan te geven. Dat deed ik al wel, maar dat kan nog beter.”
“Ik volg nu een cursus bij de Museum of Modern Art. Wat kan je vertellen met fotografie? En ik merk dat het terugbrengt naar de tijd toen ik met fotografie begon. Ik maak een documentaireserie, vooralsnog echt voor mezelf. Hierdoor kan ik weer echt even spelen en plezier maken tijdens het fotograferen. Daar is nu ook tijd en ruimte voor in mijn hoofd. Net als ideeën voor conceptueel werk die ineens ontstaan. Ik maak ook tijd voor mijn ‘Houseless not Homeless-project’ en merk waar de kern eigenlijk om draait. Superfijn om te zien hoe dit allemaal samenkomt als je er tijd en ruimte voor hebt.
Hoe zie je het komende half jaar tegemoet als ondernemer?
“Dat is lastig om te zeggen, want dat is afhankelijk van wat we over een half jaar kunnen. Ik denk dat ik hieruit kom en meer documentairewerk ga maken; in beeld brengen wat er toe doet. Met vooral meer vertrouwen in mezelf door al dat spelen met fotografie in deze periode. Ik heb gemerkt dat ik hard ben gegroeid als fotograaf en ook als persoon. Ik zie deze coronaperiode als een pauzemoment om daar even goed bij stil te staan. Natuurlijk ben ik ook wel zaken aan het opzetten die ik straks, als we weer kunnen reizen en werken, uit kan voeren.”