Over 3,5 uur gaat de wekker dus slapen heeft de voorkeur maar mijn hoofd raast. 

Veel vaker schreef ik er al over. Dat mijn eigen ritme geen negen tot vijf is. Dus terwijl ik schrijf negeer ik het stemmetje dat zegt dat het verstandig is om te gaan slapen. Effectief en plezier is altijd beter dan verstandig.

Ik denk aan hoe ik in januari na twee uur slapen in de auto wakker werd op de moors in Wales. De eerste kleuren verschenen in de duisternis en het was mooier dan alle scenarios die mijn hoofd al gecreëerd had. De 48 uur daarvoor had ik meer kilometers gelopen dan ik minuten geslapen had. Maar niets kan me tegenhouden. Als alleen op de wereld struin ik over de stille moors en voel ik me energieker dan na nachten van acht uur slaap. 

Het weekend staat in het teken van mooie dingen maken en avontuur. Filmen, fotograferen en nieuwsgierigheid volgen. Werken aan vooraf gemaakte plannen en aan dingen die spontaan ontstaan. Als er even niets beters te doen is is het tijd om een paar uur te slapen. Om daarna weer op te springen en de kou in te gaan voor meer avontuur. 

De kapot gelopen blaren op mijn hakken en het vogelnest op mijn hoofd zijn getuigen van de mate van comfort. Maar ondanks dat ik voel me comfortabeler dan anders.

Dat zit voor een deel in het werken aan de juiste dingen. In werken met de juiste mensen. Maar het zit ook een groot deel in toegeven aan de drang om te maken. Me niet laten tegenhouden door dat wat verstandig is.
Aan het steeds opnieuw verrast en geprikkeld worden. Aan het totale gebrek aan herhaling en verveling.
Het zit in discomfort en het steeds moeten verzinnen van oplossingen en nieuwe manieren. 

En zo vind ik om vijf uur ’s morgens, op mijn tweede vakantiedag, in mijn tentje, terwijl ik net gewekt ben door een fazant eindelijk het antwoord op de vraag wat flexwerken voor mij is.

Want flexwerken is mijn perfecte middel tegen te veel comfort en verveling en daarmee juist mijn manier om zo comfortabel mogelijk te werken.

Hoi! Ik ben Tessa Wiegerinck en ik observeer. Uren kan ik me vermaken met het kijken en analyseren van menselijke interacties, als fotograaf leg ik dat vast. Het liefst in combinatie van portret en documentaire fotoseries. Eigen baas zijn is dat ik zelf bepaal met wie ik werk en welk werk ik doe. Dus ik ben blij dat Wendy en ik elkaar gevonden hebben en we nu de FlexTukkers zijn. Nieuwe mensen leren kennen, goede flexwerkplekken vinden en coole verhalen voor de zelfstandigen in Twente maken. Meer weten of contact opnemen? Mail ons vooral op mail[@]flextukkers.nl.